Auteur: Jeroen Luppe
Vol vertrouwen!
Iedereen kent dat wel, een nieuw seizoen staat voor de deur en in de aanloop ervan worden er vele plannen gemaakt. Welk water, welk aas, welke systemen enz. enz. Welk aas was trouwens geen discussie meer, maar daarover later meer.
Als eerste werd er een water bezocht waarvan ik weet waar de vis zich regelmatig ophoudt in de winter. Handje voer erop en met een gesoakte boilie met een halve popup werd de vis verleid en de eerste vissen waren al snel binnen in deze nog koude periode. Wel fijn dat de nul al snel weg is! Na een week werd er weer gevist. Na een voorzichtige voerbeurt kwamen weer een aantal vissen uit. En daartussen zat ook nog eens een behoorlijke schub. Een goede seizoenstart was een feit! Daarna werd er voorzichtig doorgevoerd en zo ook op een ander watertje. Van vissen kwam niet veel door het slechte weer. En op de momenten dat het weer het toe liet, werden er hooguit voor een paar uurtjes de lijnen ingegooid. Ook hier werd met regelmaat een vis gevangen. Toen er ook nog eens een target vis uit kwam, begon ik steeds meer te denken van; zal dit mijn seizoen worden? Tja, het zou kunnen maar het seizoen was nog maar een paar maanden onderweg.Ondertussen werd er op het andere water een nachtje gevist. Het vertrouwen was hoog want er waren een paar zonnige dagen geweest, dus de vis zal nu toch een keer echt wakker moeten zijn. En een paar keer voeren versterkt het vertouwen ook nog eens. Midden in de nacht werd ik gewekt door een volle fluiter en een mooie sterke schub lag na een korte knokpartij in het net. De volgende morgen gaat niet gauw meer uit mijn geheugen. Er kwamen een paar zeer mooie vissen uit en ook nog met een behoorlijk gemiddeld gewicht.
De kriebels waren weer volop aanwezig en dit gaat hoop ik zo door dacht ik steeds bij mijzelf omdat dit ons verder helpt. Waarom verder helpen? Nou, hier om; Afgelopen jaar kregen ik en mijn maat een aanbieding om het aasmerk “The Baits” over te nemen welke een aantal jaren geleden was gestopt i.v.m. een persoonlijke keuze van deze persoon. Echter heeft deze persoon niet stil gezeten en is er met dit aas gewoon door gevist, hoofdzakelijk door hemzelf. Vele avonden overleg en ideeën uitwisselen waren deze winter dan ook de hoofdtaak geweest. De knoop werd doorgehakt en voor wij het wisten was de afspraak met de KvK gemaakt. Nog nooit ging de winter zo snel voorbij want, wat hadden wij er zin in! We hadden het er samen al vaker over gehad om iets te starten maar nooit echt doorgepakt en dit was een kans die we met twee handen aan hebben gepakt. De eerste producten werden gemaakt en na uren werken in de schuur stond de eerste partij gereed. Het was nog koud dus veel werd er nog niet verkocht. Dit gaf ons de kans om alles rustig op te bouwen en voor te bereiden. Daarom was de aaskeuze in de aanloop geen discussie meer….
Na die succesvolle sessie ging ik op dat water doorvissen waar ik al een aantal mooie vissen had gevangen. Dit water heeft een prachtig bestand en er zwemmen een paar hele mooie vissen. Het weerhield er mij altijd van omdat dit een druk bevist stukje water is en de bereikbare stekken beperkt zijn. Dit jaar moest het er toch maar van komen. Na een succesvolle sessie ben ik toch maar gaan doorvoeren. Ik kreeg een aantal keer bezoek van locals die er schijnbaar ook viste, maar ik heb ze dat daar nooit zien doen! Misschien zijn we elkaar steeds misgelopen maar ik was vastberaden om hier door te gaan wie of hoeveel er ook werd gevist. Maar goed ook, want de volgende vissen waren ondertussen alweer gevangen, waaronder enkele mooie schubs en mooie oude spiegels.
Ik ben vervolgens steeds een stukje opgeschoven om niet mijn stek dood te maken en de vissen naar mijn boilies te laten zoeken. Ik voerde op zich niet veel maar wel lekker verspreid en gaandeweg steeds compacter. Het ging mij op elke andere stek goed af en ik ging meestal wel met een natte mat en schepnet naar huis. Met alleen een boilie aan de hair kon ik ze niet vangen. Ik zag regelmatig dat de hele boilies die ik gevoerd had er nog lagen (dressuur). De hengel met een chod-rig met daaraan een witte popup en een combi rig met een 30/70 instant hookbait liepen wel. De chod ging strak onder de kant met wat halve en verkruimelde bollen er omheen. De hookbait werd midden in de beplanting geworpen met een PVA stick met halve bollen er omheen. Deze stick werd gesoakt in de zoete dip om zo meer attractie te creëren tussen de beplanting. Een gouden zet want elke keer leverde beide presentaties vis op.
Eind juni stond er ook nog een trip naar Frankrijk op de agenda samen met mijn maat Frank Penning. De weersomstandigheden waren deze keer ideaal, lekker warm en droog weer. Vaak gaan we eind april begin mei op pad en dan praat je over hele andere temperaturen en weersomstandigheden. Na vier nachten en 26 aanbeten later gingen wij weer huiswaarts, dus zeker niet slecht gedaan. Ik ben na Frankrijk gelijk gaan doorvoeren op het water waar ik voor de trip naar Frankrijk nog bezig was. De eerste nacht stond alweer gepland en ook nu kwamen er weer een paar prachtige vissen uit. Het aas werd weer herkend want 1x voeren was blijkbaar genoeg! Tijd voor om ander stuk van het water aan te voeren. Mede omdat ik nu met mijn maatje ging vissen en op deze stek geen ruimte was voor twee brolly’s. Ik zei nog voor de grap; het maakt niet uit waar we zitten, we vangen ze toch wel. Een gevaarlijke uitspraak, maar door het enthousiasme snel gezegd… De praktijk wees uit dat het echter wel zo was. De aanbeten kwamen en weer werden er een aantal mooie vissen op de foto gezet. Nu samen met mijn maat i.p.v. alleen, want wat is er mooier dan dit succes met elkaar te delen! De laatste keer ben ik nog een nacht alleen gegaan. De beplanting is inmiddels zo gegroeid dat vissen bijna onmogelijk wordt. Eigenlijk tegen beter weten in ben ik toch gegaan. Met vijf aanbeten en helaas maar één vis kunnen landen was dit niet zo’n beste beurt. De vis zwemt zich muurvast en dan sta je machteloos. De enige opties is om zelf te water te gaan of lopen trekken om de vis los te krijgen. Geen van beide een goede oplossing dus heb ik het water in het belang van de vis maar even te laten wezen. Tijd voor een andere stek of ander water, maar ik ben hier nog niet klaar. Er zwemt immers nog een target die ik graag wil vangen dit jaar.
Ik ben tijdens dit schrijven net over de helft van het seizoen en ik kan nu al spreken van een goed seizoen wat eigenlijk al niet meer kapot kan. Het vertrouwen is torenhoog en ik zal het verloop van de rest van het seizoen in mijn volgende artikel verwoorden. Ik hoop dat dit zo doorzet en wie weet pak ik nog een target. Nu eerst vakantie!